Zondag op Texel

Vroeg uit de veren en rechtstreeks naar het strand gereden. En daar waren we verbazingwekkend genoeg niet eens de enige! Pippa aan de lange lijn gelaten en daar is ze echt mee op d’r gemakje nu. Na de wandeling terug naar de camping voor een teamslaapje. Tegen half tien kwamen we nog es uit bed.. We zijn vervolgens de hele dag op de camping gebleven tot na de avondmaaltijd. Daarna naar Paal 17 gereden voor een strandwandeling. Nadeel net als gisteren: vloed. Dus voor mij keihard werken om de buggy door het rulle zand te krijgen. Heerlijk een tijdje op het strand gezeten en genoten van de omgeving, de zeewind en de teamleden. Darius was er helaas niet bij, hem had ik in de auto gelaten omdat hij niet met ons mee wilde.

Pippa wil dus niet slapen in de slaapcabine zonder supporters. Dan ontstaat er een sloopstandje. Ze heeft vandaag vanuit haar bench de opbindkoortjes voor de gordijntjes vakkundig doorgeknaagd. Ik hoorde ook al steeds een geluid dat ik niet echt kon plaatsen…. De plastic eindstopjes zijn van de koordjes geknaagd. Gelukkig opgemerkt voordat ze ze geconsumeerd had.

Vanmiddag beetje getraind op de camping. Schiet niet erg op omdat iedereen die langs komt denkt dat ie Pippa moet knuffelen. Enfin, goed voor de socialisatie moet je maar denken. Gijs van de overburen blijkt dus een enorme goedzak te zijn en is superlief voor Pippa. Bij iedere plaspauze dendert Pippa nu nog net niet de voortent van de overburen binnen. Het helpt niet echt dat de overbuurman vreselijk om Pippa moet lachen. En voor haar publiek trekt ze alles uit de kast..

Het fluitcommando voor hier komen leer ik nu aan het hele team. De fluit is ook ideaal voor de steeds slechter horende Noya. Win-Win.