DNA swab

Omdat het DNA/monster, zoals genomen in het nest, niet bruikbaar was, vandaag de Raad van Beheer over de vloer gehad. In het afspraakbericht stond vermeld, dat er iemand langs zou komen tussen 12.00 en 14.00 uur. Pippa mocht tot een half uur voor de afname niet eten. Raad eens wanneer de dame haar lunch krijgt…

Om 1 minuut voor 14.00 uur Pippa maar naar buiten gelaten voor een plasje en daar troffen we Inge, de dame van de RvB, die net aan kwam rijden. Inge (plaatsgenoot) had vooraf niet verwacht zolang over de rit van Pieterburen naar hier te doen. Wij zijn samen naar binnen gelopen en ik heb heel snel de andere teamleden de tuin in gedaan. Pippa had in de gang ondertussen de rok van Inge vast in haar krokodillekaken én Pippa liep vervolgens nog even grote plaat in de gang omver (die plaat stond er nog maar een week of zo…).

Eindelijk de dames in de kamer. Inge ging de laptop opstarten voor de gegevens, Pippa in de bench geparkeerd en ik snel even naar boven om een sticker met het chipnummer te halen. Die moet je volgens het afspraakbericht dus al klaar hebben liggen… Het paspoort had ik wel klaar gelegd maar naar de dierenarts geweest en die ellendige steeds wegwaaiende stickertjes boven bij de hondenpapieren neergelegd… Tip van Inge: stickertjes gewoon achterin het paspoort nieten.

Darius weer naar binnen gedaan omdat hij buiten stond te gillen als een speenvarken. En die negeer je dan niet zo makkelijk, hij moest en zou dus kennis maken met Inge en daarna was ie pas rustig. Dan toch eindelijk klaar voor de swab en Pippa de bench uitgehaald. Voor haar het startsein voor een nieuw feestje. Met geen mogelijkheid lukte het Inge om het staafje langs de binnenkant van Pippa d’r wang te halen. Pupsel dus maar even in de houdgreep genomen en voilà: staafje op de juiste plek. Helaas zitten hier ook kiezen dus staafje werd niet 1-2-3 weer afgegeven. Maar ook hier werkt LOS uiteindelijk wel. Wat een monstertje is het af en toe ook. De andere kant ging een stuk gemakkelijker en na het afscheid van Inge kon Pippa eindelijk uitgehongerd aanvallen op haar bak voer.

Zegt Inge ook nog bij het afscheid: daar krijg je je handen vol aan…