Naar buiten!

Aangezien het terrein van jachttraining in een prachtig wandelgebied ligt, vandaag ruim op tijd die kant op gereisd. Auto geparkeerd op de gebruikelijke plek en de buggy in elkaar gezet en aan de wandel. Het was fris maar droog en we hebben lekker doorgestapt. Genoten van het mooie herfstbos. Pippa op rust gehouden in verband met de aankomende training en met een blij stel terug bij de auto. Precies op tijd voor de training van Pippa.

Trainer en meerdere medecursisten spraken mij aan op de lange poten van Pippa. Ze is afgelopen week klaarblijkelijk behoorlijk de hoogte in gegaan.

Fijn getraind. Weer iets nieuws toegevoegd: een apport ophalen uit het bos. Dat betekent dus hond laten wachten op het wandelpad naast het trainingsterrein en riem er af als het apport geworpen is. Het eerste apport viel dichtbij dus niet te missen en Pippa bracht het keurig terug. De tweede worp was iets verder weg en toen was ze overduidelijk even de bedoeling van dit alles kwijt. Robin gooide een tweede apport in dezelfde richting als het eerste en toen viel het muntje. Als een speer terug naar Robin en maar kwispelen en maar kwispelen (hij gooide het apport toch?). Maar dit staat weer op de harde schijf!

Ook beginnen we nu meerdere oefeningen aan elkaar te plakken: blijven zitten, komen op de fluit, een stuk volgen, zitten en weer komen op de fluit. Uitdaging.

En dan heeft mevrouw weer iets nieuws bedacht: gewoon door de kamer lopen en dan onverwachts in 1 sprong zo bij je op schoot als je in je luie stoel zit. Je schrikt je wezenloos. Ik besteed er zo min mogelijk aandacht aan (zet haar gewoon weer op de grond) en ga er vanuit dat dit gewoon bovenaan haar bucketlist stond.