De oude dame vanmorgen ingeleverd bij de dierenarts voor de operatie waarbij het gezwel in haar oksel verwijderd wordt. Eerst een check op de tafel waarbij besloten werd dat ze goed genoeg was voor de operatie. Ze was erg gezellig aan het doen met de vrouwelijke dierenarts en ze was er van overtuigd dat ze na afloop van de check ook wel een koekje mocht. Dat viel dus even tegen door het nuchterbeleid. Haar samen met de dierenarts naar de wachtruimte gebracht en daar lag al een grote chocoladekleurige labrador. Hij had de hele vloer voor hem er onder gespuugd en het rook niet al te fris. Noya werd naast hem aan de muur vastgezet en normaal moet ze niets van andere honden in haar persoonlijke ruimte weten, maar ze stak gelijk haar neus om het scheidingswandje waardoor ze neus aan neus zat met deze kolos. Dementie bij Noya heeft ook zo haar fijne kanten.
Na het telefoontje van de dierenarts dat ze geen afwijkingen aan het hart zagen en de operatie zagen zitten, is het gezwel verwijderd bij de oude dame. De andere gezwellen die Noya heeft, zijn in telefonisch overleg, met rust gelaten. Op Noya haar buik zit nog een groot gezwel maar hier heeft ze geen hinder van. Na de lunchpauze was ze wakker genoeg om weer mee naar huis te gaan. In de wachtruimte lag ze met de rug naar mij toe en mijn binnen komen ontging haar dus volledig. Haar even heel zachtjes aangeraakt en ze kwam gelijk heel enthousiast omhoog en stond vrijwel direct op de poten. Aangelijnd en ze liep zo in één lijn blij mee naar de auto. Ontzettend fris en daar was ik best verbaasd over.
Thuis voorzichtig naar binnen laten gaan want ze stinkt nog een uur in de wind naar de kliniek/operatie. Amy maakt een korte snuffel op afstand en bleef uit haar buurt. Rebel begroette Noya even kort neus aan neus. (Pippa had ik uit voorzorg even in de auto gelaten; die was mee geweest naar de kliniek omdat het na haar slaaptijd was.) Omdat Noya nog rust nodig heeft, heb ik haar lekker met dekentjes in de kamerkennel gelegd die in de keuken staat. Rebel wilde daar ook bij in, maar dat ging uiteraard niet door. Het is wel ontzettend aandoenlijk; toen hij geopereerd was aan zijn kniebanden lag zij steeds bij hem en nu ligt hij naast haar kennel.
Na een uurtje vond mevrouw het duidelijk wel genoeg en is ze lekker in de kamer gaan liggen op het nieuwe vloerkleed. Omdat ik boven nog wat wilde werken, heb ik het hondenbed afgedekt zodat ze daar maar vooral niet op zou springen. Maar bij mijn theepauze vond ik haar verdorie wel op het bed. Ze heeft de blokkade gewoon even aan de kant geschoven en een lekker plekje gemaakt om te slapen.

Je zou werkelijk niet zeggen dat ze een operatie achter de rug heeft. Ze pakt speelgoed en vraagt om een spelletje en oogt heel blij. Het fijne is ook dat ze geen kap om hoeft en gewoon toe kan met een t-shirtje.
De avondwandeling was voor Noya naar het veldje en weer terug en voor de rest een rondje om het blok. Pippa maar moe gemaakt in de gang met training en daarna wat apporteerwerk. Voor morgenavond oppas geregeld dus dan weer een langere wandelronde. Het is even niet anders.
Lees verder: Operatie Noya
Plaats een reactie