Vanwege de stormwaarschuwing een ruime reistijd ingepland. Weer vroeg op en voor 6.30 uur op pad. En inderdaad het waait wel behoorlijk en de slagregens zijn ook niet voor de poes. Hele stukken 90 km uur rijden op de snelweg en hele stukken fileleed. Heelhuids een kwartier voor de afspraaktijd in de kliniek aangekomen.
Daar bij de kliniek liep alles anders dan anders doordat er afspraken omgezet moesten worden door fileleed. Goh.. Maar met enige vertraging mogen wij dan de behandelkamer binnen waar het verband er af moet. Dat zit dus dermate vast dat Pippa aangeeft dat het verwijderen pijn doet. Het wordt wat meer nat gemaakt en dat helpt. Dat herhalen we een paar keer tot het verband er echt helemaal af is. Dat beeld is voor mij wel even schrikken maar er wordt mij verzekerd dat het er echt heel goed uit ziet. De kap moet nu om, om te voorkomen dat de hechtingen eruit geplukt worden. Het is best een gedoe om de enorme kap op maat te krijgen maar met enige hulp lukt het uiteindelijk. En dan mogen we weer aan de terugreis beginnen. Pippa vind het uiteraard maar zozo met dat ding om en knalt overal tegenaan. Ook is ze er van overtuigt dat ze niet meer in de kofferbak past en moet ze toch even overgehaald worden om die kop binnen de auto te steken. Tijdens het wegrijden moppert ze daar nog wat over maar uiteindelijk besluit ze toch maar om te gaan liggen. De terugreis verloopt gelukkig een stuk soepeler dan de heenreis.
En dan is het thuis best lastig om Pippa rustig naar het veldje te laten lopen. De blaadjes die voor haar snuit langs waaien zou ze het liefste allemaal grijpen maar helaas. Ook knalt ze binnen en buiten overal tegenaan met de kap. De geopereerde poot wordt niet gebruikt.
Bende van ellende 
Plaats een reactie