Zo’n dag dat je je pup best een beetje zat bent met d’r gepiep, geblaf en gezeur. Maar Pippa had vandaag echt haar gewenste dag niet; snap ik ook volkomen want ze voelt zich met de dag beter en we doen haast niets; mogen haast niets.
Tijdens de wandeling constant blaffen in de buggy en binnen de waterbak omkieperen met behulp van de kap. Duidelijk niet zo blij.

En als je dan ’s avonds in de keuken bezig bent en haar zo sneu ziet kijken, gaat die kap er toch maar even af om haar even lekker achter de oren te kunnen kroelen. Het eerste wat Pippa doet, is haar neus in mijn trui stoppen om vervolgens zo’n tien minuten te snuiven. Dan ploft ze luid zuchtend op schoot neer en komt vervolgens zelf ook tot de conclusie dat dat niet zo goed pas. Ze glijdt er steeds vanaf, dus dan maar even een goede wasbeurt. Even aan een vergeten los stukje hechting trekken en de liezen eens even flink poetsen. Met een zwaar gerimpelde neus wordt het laatste lijmrestje van de hechtpleister vakkundig verwijderd en ze gaat het hele litteken ook nog es met de tong bij langs. Omdat ze steeds weer van schoot glijdt, zelf maar even languit gaan liggen op de keukenvloer en Pippa zakt al kreunend als een plumpudding op me neer, om vast in slaap te vallen.



Plaats een reactie