En dan verheug je je zo op jachttraining… Vanaf de parkeerplaats in één streep naar het trainingsveld alwaar duizende knutten ons opwachten voor vers bloed. Pippa mooi luisterend en netjes volgend en vol aandacht voor mij. Dan vooruit sturen; hiervoor had ik deze keer direct een zeer ruime afstand genomen. Pippa gaat perfect van start en komt in 1 streep naar mij terug. Als ze bijna bij mij is zie ik haar blik al afdwalen naar Ollie die verderop met hetzelfde bezig is en ja hoor: uitbreken en met een enorme beuk tegen Ollie aanknallen. Vervolgens zo hard in de rondte sjezen dat ze plat op haar muil gaat en weer doorrrrr.
Pippa opgehaald en toegekeken hoe Wim vervolgens hetzelfde trucje uithaalt met vooruitsturen; hij komt bij ons en da’s geen partytime… Maar wat is dit vanavond jongens??!! Pippa weer vooruitgestuurd met een beter resultaat en daarna gewisseld met de groep in het hoge gras en daar weer vooruitsturen. Pippa flikt dus de tweede keer die avond hetzelfde: nu als een dolle lopen geiten met Wim. Ondertussen dus wel zorgen dat ze eerst haar snack binnenhaalt. Grrrr. Haar bij het baasje van Wim opgehaald en aangelijnd. Ik kon haar wel wurgen. Geen idee waar dit nu vandaan komt. Dit heb ik met mijn honden nog nooit meegemaakt. Komt dit omdat ze nu iedere keer los mag met de avondwandeling? Wtf. Gelukkig maakte ze het niet zo bont als Ollie.
Zwemmen ging gelukkig best goed. Vanaf de overkant van het water haar fluiten en dan komt ze wel. Het moest van Robin echter wel overnieuw omdat ze niet in 1 lijn naar mij toekwam maar ondertussen links en rechts wat waterplanten binnenhaalde….Zucht. Wat een les is dit.
Afgesloten met hier-komen vanaf de andere kant van het veld. Robin hield haar vast en ik riep haar; als een kanonskogel op mij af. Gelukkig toch nog een beetje goed afgesloten. Katsaf terug naar huis.
Bende van ellende 
Plaats een reactie