Rustig aan

De prednison doet zijn werk: het minimonster loopt weer soepeltjes en ik krijg haar kin met gemak op haar borst.

Gisteren heeft ze bijna de hele dag geslapen. Ik heb haar buiten de bench gelaten en dan zie je dat Rebel constant in haar buurt is. Of hij voelt dat ze ziek is of hij geniet er van dat ze eindelijk in standje rust staat.

Ook al lijkt er niets meer loos, de training van vanmiddag toch maar afgezegd. Rust lijkt mij in dit geval niet verkeerd.