Het fijne bij-effect van jachttraining: Noor slaapt de hele morgen en de hele middag. Tussen de middag het normale rondje wandelen en dan weer in diepe rust.
Nee, dan de avondwandeling; het minder fijne bij-effect van een hele dag slapen: Noor denkt dat het een goed idee is om al springend, met 4 poten tegelijk van de grond, mee te gaan. Na een minuut of 5 komt ze er achter dat ze geen goede kangeroe-imitator is en schakelt ze maar over op hangen aan de lijn. Voor mij betekent dit stoïcijns doorlopen met de lijn strak omhoog zodat erin hangen niet meer mogelijk is. Zoek het lekker uit.. Dan gaat ze maar verder op de trek-aan-de-lijn-van-Amy-tactiek. Dat geeft ook al niet de gewenste aandacht want Amy sjouwt onverstoorbaar door. Net als ik er over denk om in te grijpen, is Rebel het zat en komt van achter aanzetten om naast Noor te gaan lopen. Gelijk is het gedaan met het gedonder van Noor; de directeur heeft de wind er goed onder. Op het moment zelf vond ik het zielig dat hij Noor laatst even bij de snor gepakt heeft maar zijn correctie was absoluut terecht en het effect is zichtbaar. We kunnen nu dan ook normaal het rondje uitlopen.
Bij thuiskomst even kort met Noor spelen in de gang. Mevrouw heeft inmiddels goed door dat het geen goed idee is om speelgoed wat ik vast heb, te claimen met een smakpoot of het speeltje gewoon maar van mij af te pakken. Dan is het spelen klaar en gaat onherroepelijk je speelgoed weg. Ik zeg er helemaal niets bij en ik hoor de radertjes gewoon in het koppie draaien. De link is in ieder geval zeker weten gelegd. Maar linksom of rechtsom; we sluiten altijd positief af. Vandaag even lekker gek gedaan met een balletje zodat er wat energie uit is.
Vanavond tijd gemaakt om de buggy weer van zolder te slepen. Plan is om de buggy een tijdje in de kamer te laten staan zodat Noor er aan kan wennen. Als ze in de buggy kan, kunnen we weer aan de lange wandelingen. (Voor Noor hanteer ik namelijk ook zoveel weken oud = het aantal minuten dat ze mag wandelen.) Ik zet de buggy midden in de huiskamer in elkaar en zet vervolgens de rem er op. Noor hoeft er niets mee te doen op dit moment, maar ze zit er wel met kop en oren bij. Dat vind ik uiteraard helemaal prima!
Nu had ik even niet op Rebel gerekend; die stuitert direct de geliefde buggy in als die in elkaar gezet is en ik krijg een ingeving en geef hem daar een beloningsbrokje voor. Hij wordt blij en stuitert er weer uit als ik hem roep. Noor bekijkt dit alles heel serieus, dus ik stuur hem er weer in en hij krijgt weer een brokje. Dan Rebel achter het scheidingshek in de keuken en kijken wat Noor gaat doen.
Noor snuffelt wat van een afstandje in de buggy en duikt dan ineens de buggy in. Uiteraard direct beloond. Ik ben vervolgens gewoon op de grond gaan zitten en heb afgewacht en tadaa zonder enige aanmoediging verdwijnt ze in en uit de buggy. Het afsluitgaas maar snel vastgezet met schilderstape zodat dat ding niet steeds op haar rug valt. Af en toe een brokje er in gooien van afstand en haar neus het werk laten doen; de rest komt er wel achteraan :).
Daarna nog even blog schrijven in de keuken en Noor meegenomen de keuken in. Daar krijgt ze van mij geen aandacht en gaat ze vervelend lopen doen: knagen op de stekker van de stofzuiger, mij hard porren met speelgoed (en nee daar doe ik het niet zo goed op) en dan spullen die op de eettafel liggen met de snuit aanduwen. Negatieve aandacht is ook aandacht dus ik negeer haar volledig en red de stofzuiger, haal het speelgoed weg en schuif alles verder de eettafel op. Ze piept es wat zielig en niemand reageert dus ze besluit dan toch maar – zover mogelijk bij mij vandaan – in slaap te vallen. Dankzij juffie gepikeerd zit ik hier nu met koude voeten ;).
Lees verder: The day after…
Bende van ellende 
Plaats een reactie