Zaterdag

De dag stapeldol begonnen: Noor dan welteverstaan. Misschien dat het meespeelde dat het een uurtje later opstaan was dan gebruikelijk, maar dat we na de ochtendwandeling rustig de kamer in konden zat er niet in. Dus bij thuiskomst Amy en Rebel naar binnen gestuurd en een wandeling rond het blok gemaakt met een stuiterhond. Onder het motto: het wordt vanzelf moe en onder het motto: we staan vandaag niet op tijd met engelengeduld de wandeling voltooid. Daarna de honden blij aan hun ontbijt en ik katsaf aan de koffie.

De stofzuiger die ik gebruik is duidelijk niet de keuze van Noor. Ze gaat zo ver mogelijk weg zitten en kijkt vanaf een afstandje toe hoe Amy zich vermaakt met het gooien van puppyspeelgoed in het zuigbereik van de stofzuiger. En nee, dit mag uiteraard niet maar ik wil niet mopperen als er al eentje een beetje onder de indruk zit te wezen, dus Amy komt er vandaag mee weg.

Tegen de lunchtijd van Noor, de buggy naar buiten gereden en Noor er in gezet met een handvol brokjes op de bodem – verstopt in een fleecedeken. Tijdens haar zoeken de tuin uit gereden en haar lunch tijdens het verder wandelen in porties naar beneden gekieperd. Steeds weer op een andere plek in de buggy en ze vermaakte zich prima. Met 300 gram aan brokjes kom je heel erg ver. Bij het tweede rondje buurt vroeg de buurman mij waarom ik nu alweer langsliep. Even praatje gemaakt (goede oefening voor Noor) en dan rondje afmaken en door de voordeur het huis weer in. Dit ging supergoed! Heel blij mee want nu kan ik het weer verder uit gaan bouwen.

En dan aan het eind van de middag nog even het centrum in. Op een rustige plek de auto neergezet en daarna aan de wandel. Onderweg vond ze van alles en nog wat maar ze laat het gelukkig ook snel weer los als je dat aangeeft. Ook even het overdekte winkelcentrum doorgelopen en een paar keer tussen de automatische schuifdeuren heen en weer gegaan.

Na zo’n rondje als vanmiddag heb ik er geen hond meer aan vanavond: voetjes omhoog, al dan niet met hond op schoot :).