Deze dag maar gelijk opgestart met rondje Nienoord; onder het motto dan komen we vast nog niet zoveel mensen tegen. Ennnn als Noor vanmorgen al de vrijheid gehad heeft, heeft ze er misschien tijdens training geen behoefte aan.
Maar om 8 uur was er dus al een cursus schapendrijven bezig. Met een beginner die alle schapen, tegen zijn baas aan, in het gaas drukte. Vol in het zicht van Amy dus die stond gelijk in werkmodus want in haar ogen was haar hulp absolute noodzaak. Ze blokte vanaf haar kant de schapen ook keurig af voor meneer en Noor maakte vervolgens van de gelegenheid gebruik om haar kop vol in die van Amy te beuken. Er is immers een feestje gaande want Amy heeft het sein Jacht gegeven. Amy kan dit nu echt niet hebben en je ziet de irritatie er af druipen dus dan bemoeit Rebel zich er ook mee want hij wil geen gedonder onder zijn meiden. Dan kan hij heel erg snel naar voren ;). Noor luistert direct naar Rebel maar Amy heeft wat meer aandrang (van mij) nodig om de chaos op het schapendrijvenveld te laten gaan. Lekker rustig een ommetje is anders… Doorgelopen en dan de volgende hindernis: een erg agressieve herder aan de lijn. De eigenaren wachten tot we hen voorbij gaan maar Noor wil er eigenlijk niet langs tot Amy besluit dan maar naast haar te gaan lopen. Rebel blijft zo ver mogelijk achter ons lopen als wij het stel passeren want je weet maar nooit… Hij is altijd paraat en dan dat uitdagende loopje er bij… Dit zijn mijn vrouwen – lange neussss. Meneer is weer helemaal terug. Even de vrijheid op het losloopveld en ondertussen de terugkom-fluit testen en dan naar huis voor ontbijt en rust in de tent.
Na de middagboterham met Noor naar Grolloo. Zowaar ruimte op de parkeerplaats en via de loopplank komt Noor heel netjes de auto uit. Op het pad naar het trainingsveld komen we een ruiter tegen en Noor vindt dat precies het geschikte moment om es uitgebreid te gaan zitten poepen. Maar zoals dat gaat als je ook gras gesnaaid hebt: dat komt wel es een beetje klem te zitten in je poepgat. Moet je bij Noor zijn: gillen als een speenvarken. Gelukkig gaf de pony naast mij geen krimp en stapten ze samen rustig door. Noor na een paar minuten toch maar met een paar takjes bevrijd van haar graslast maar de volgende keer zoekt ze het maar mooi zelf uit. (Zeg ik nu-maar als ze één keer ontdekt hebben dat je hierbij kunt helpen… nou..)
Training gestart met door elkaar heen volgen en ik kreeg Noor er eerst maar moeilijk bij. Ze had meer zin in idioot springen. De tweede volgoefening was op linie en 1 hond mocht na 6 meter volgen een dummy halen. Vanaf dat moment staat Noor AAN. De eerste dummy was voor de Duitser in ons gezelschap en daarna was Noor aan de beurt. Die komt vervolgens weer snoeihard in een wirwar van poten aangesjeesd en knalt mij net niet omver en schiet mij dan maar een halve meter voorbij. Lompheid ten top. Dan weer op linie en dan mag Joris de Golden de oefening doen. Na afloop van deze oefening roept Robin mij en Noor bij zich en zegt dat we dat terugkomen even anders gaan aanpakken. Hij pakt mijn lijn en houdt Noor bij zich, ik hou een stuk worst onder de neus van Noor en ik loop naar de houtwal en fluit haar. Als ze aan komt rennen, mijn hand met worst vlak uitsteken op de plek waar ik wil dat zij stopt en mijn hand daar houden. Ze komt weer keihard aanknallen en beukt op mijn hand. Dat betekent dus automatisch geen beloning. Robin geeft aan dat ik het haar vanaf nu zo moet aangeven; het is gewoon een leerproces. De één pikt het sneller op dan de ander…
Nog een paar dummyoefeningen en dan over tot het vooruitsturen. Robin zegt dat ik wel voor de 30 meter afstand kan gaan; hij weet overduidelijk niet hoe lang mijn gang thuis is – dat is namelijk mijn huidige trainingsafstand. Enfin, uit de comfortzone dan maar en de worst op het bordje in de hoek van het veld. Samen weglopen tot op 30 meter afstand, Noor netjes naast, hand plaatsen, even wachten en haar dan wegsturen. Dan komt ze werkelijk al met wat minder idiotie bij me terug en als ik haar voor de tweede keer vooruit gestuurd heb, komt ze op de juiste afstand voor me zitten om haar beloning in ontvangst te nemen. De remmen werken! Soms is de aangedragen oplossing zo verschrikkelijk simpel. En dan wil Robin met een Dummy gaan gooien en vraagt aan mijn buurvrouw of haar hond blijft zitten als hij gooit. Ze denkt van niet dus zijn antwoord is laconiek: ah lijn los dus. En weg is de Duitser..party-time bij de Golden Retriever.. Dan mag Noor.. Robin vraagt of ze blijft zitten en op mijn ja hallo-ik heb geen idee-krijg ik het zelfde antwoord als mijn buurvrouw. Ik zeg zit tegen Noor en laat de lijn vallen en hij gooit de dummy: Noor blijft vervolgens gewoon zitten! De twee meegekomen echtgenoten van mijn buurvrouwen, die aan de kant zitten als een soort Statler en Waldorf, reageren stomverbaasd dat een hond van die leeftijd al zo gehoorzaam is… En met dit gedrag van Noor raak ik wel snel door de voorraad meegenomen worst heen :). Maar dik verdiend! En ik merk ook dat het bij de anderen een klein beetje steekt dat wij met maar twee weken samen zo’n goed koppel vormen. En uiteraard heb ik baat bij de uitzonderlijk goede opvoeding van de vorige eigenaren van Noor die echt heel dicht bij de mijne blijkt te liggen, maar Noor en ik willen dit beiden echt heel goed doen. Ik kreeg vanmiddag vanaf “het balkon” ook al de vraag of ik samen met haar ging jagen.. Geeft een beetje weer hoe ze ons zien als setje. Maar wacht maar af jongens: er komt een les dat het met ons heus ook totaal bagger gaat…heus waar..
Dan weer terug naar huis en Noor thuis bij binnenkomst maar gelijk de bench ingestuurd. Na hard werken is het hier altijd verplicht slapen en ze krult zich gelijk op en is vertrokken naar dromenland. Drie uur later wordt ze es een keer wakker en dat geeft wel aan hoe pittig de training voor zo’n jonge hond is. Na het blokje om gaat ze ook direct weer slapen; deze keer met haar dekentje bij mij in de keuken <3. Morgen een dagje hond zijn – geen training dus. Ik vermoed dat ze net als vorige week de hele dag zal slapen.
Bende van ellende 
Plaats een reactie