Om 11 uur piept Noor op een manier die me niet goed voorkomt. Stap 1 is buiten een plas doen en dan weer naar binnen. Ze gaat lekker aan mijn voeten liggen terwijl ik nog wat werk en piept dan 10 minuten later alweer: weer het naar buiten circus. Als het 10 minuten later alweer gepiep is, zet ik de achterdeur maar op een kier en ze schiet de tuin in voor weer een plas. Dat is niet goed.
Lunchpauzewandeling waarbij ze wel 10 keer gaat plassen. Bij thuiskomst de oude soeplepel gepakt en met Noor naar het veldje. Commando plasje doen en huppetee de soeplepel er onder. Dat vind Noor dus drie keer niets maar het is. Dierenarts-assistente gebeld, situatie uitgelegd en ik mag over half uurtje langs komen om de urine te laten testen. Nog een plasje opgevangen met de lepel en heb nu hopelijk genoeg opgevangen voor een test.
Noor mee voor het geval ze haar ook nog nodig hebben en het urinemonster ingeleverd. In de wachtkamer gaan zitten en de assistente brengt wat lekkers langs voor Noor. We kletsen even wat en Noor besluit bij haar op schoot te kruipen voor de ultieme kroel. Assistente helemaal in de wolken. Als er weer een patiënt arriveert (Duitse Staande draadhaar) zet ze Noor weer op de grond en verzorgt de intake. De eigenaresse van de Duitse ziet ons zitten en zegt hé een mooie baard! Haar hond moet op de weegschaal en Noor kruipt dan maar bij mij op schoot; genietend met de kop in mijn nek. Zo lekker velcro❤️. Nog even een praatje met de eigenaresse van de Duitse en dan is ze al aan de beurt.
Urine laat (nog) geen blaasontsteking zien maar we krijgen pijnstilling plus ontstekingsremmers mee in verband met het naderende weekend. Even aanzien maar.
Thuis direct een plas op het veldje waarbij Noor zich er van verzekerd dat ik geen lepel in de aanslag heb. Gek is ze dus nog steeds niet. Binnen een handje voer geven en daarna een pil d’r in. Het spul werkt redelijk snel; er wordt die avond nog wel vaak geplast maar er wordt niet meer gepiept.
Plaats een reactie