Puppyshowfun

Ook deze dinsdag weer een lesje showfun geboekt. Alleen het plaatsnemen in de kantine is voor Noor al erg spannend. Formaat Leonberger blijk dus niet haar ding te zijn. Gelukkig ken ik de eigenaresse en ze doet graag wat ik vraag. Even wachten tot ik naast haar kom zitten met Noor en vervolgens samen naar de hal voor de les waarbij zij haar hond op gepaste afstand achter Noor laat lopen. Da’s heel spannend als er ook al een nieuwe deelnemer voor je loopt.

Dan in de hal het showelement oefenen. Noor vind het prima allemaal. Dan beetje fun d’r bij door middel van een ladder en een groot laag luchtkussen. Het kussen boeit Noor totaal niet: daar gaan we gewoon over heen, maar die ladder en je voeten netjes optillen duurde wel 3 pogingen. Daarna ging het als een trein. Dat mag dan weer niet van de juf omdat op snelheid alles makkelijker gaat…

Dan mogen we naar de spelhal. Er staat een mooi parcours klaar en per tweetal mogen we aan de gang. Noor verklaart ons voor gek en gebruikt alleen de voorpoten en de achterpoten blijven naast het parcours zodat ze nog grond onder de voeten heeft in plaats van een attribuut. En dat vinden we uiteraard prima. Maar na een paar pogingen zie je dat ze het idee heeft dat dit toch best leuk kan zijn. Spannend maar toch wel leuk door de lekkere worst.

(Attributen waar ze over heen loopt/klautert in een paar meter parcoursje: lage ikea opstapkrukjes, matje gevuld met lucht, wiebelplankje op bolle pootjes, schuimrubber mat, step-blok enz. )

De laatste beurt neemt ze toch het volledige parcours; hierbij loop ik achteruit met de benen wijd over de attributen over het parcours mee en ze wacht op iedere hindernis zoals opgedragen wordt. Grote hilariteit aan de kant omdat ze zich geregeld tussen mijn benen positioneert en dan even de ruimte rondkijkt als om te zien of men wel ziet hoe goed ze bezig is. Trots op haar. Dan met moe monstertje terug naar huis.