Amy is al een paar dagen niet fit. Ze heeft eerste kerstdag lopen snaaien en haar maag is behoorlijk van streek (geweest). Vandaag bleef er voor het eerst wat eten in (speciaalvoer van de dierenarts voor honden waarvan de maag van streek is). Ze doet verplicht even rustig aan.
Vanmiddag dus alleen met Noor naar de Mensinghe. Hier ga ik normaal niet naar toe op zondag in verband met de vele zondagswandelaars. Mijn honden zijn namelijk vaak erg vies maar ook zeer benaderbaar. Maar in verband met het geknal in de wijk dan toch maar wèl. Noor in het bos op smal paadje los geklikt en lekker laten struinen. Ze houdt me steeds goed in de gaten en daar ben ik heel blij mee. Op het brede pad heb ik haar weer aangelijnd omdat er een mevrouw aankwam met een lange witte jas en lichtgrijze pantalon (en twee hondjes-hoe?!). Noor liet zich besnuffelen door de twee hondjes en ze wilde daarna mevrouw gaan ontmoeten. Leek me niet zo’n goed idee…en waarom negeert Noor (en Rebel en Amy) iedereen in outdoorkleding en heeft wit zo’n aantrekkingskracht op ze???
Op rustig stuk weer losgelaten en even pakkertje gedaan met Noor. Prachtig vind ze dat, staart in een rare kronkel en heen en weer racen. Bij het pad langs het schrikdraad maar weer aangelijnd voor de zekerheid. Nog een paar honden begroet op ons korte rondje en dat ging supernetjes en beleefd. Tweetal ruiters gepasseerd en die werden zeer blij kwispelend begroet. Paarden zijn blijkbaar steeds leuker aan het worden. Die goede ervaringen van vandaag hebben we maar weer binnen!
Rest van de dag is het lekker luieren.. En het uitlaten per hond is vanavond van start gegaan. Amy is bang voor vuurwerk en ik wil Noor graag schotvast houden; dan de avonden maar even een kortere wandeling.
Bende van ellende 
Plaats een reactie