Komkommer en kwel

Oudejaarsdag ben ik in de avond geveld door buikgriep en ik heb eigenlijk niets meegekregen van de jaarwisseling. Gelukkig had ik ’s middags nog een lange boswandeling met de honden gedaan dus ze hadden hun beweging wel gehad. Om 21.30 de honden nog even per stuk een plas laten doen op het veld voor het huis en de volgende dag om 9.30 uur voor het eerst weer naar buiten.. Ze hebben geen kik gegeven.

Nieuwjaarsdag de hele dag aan bankhangen gedaan; afwisselend met Noor en met Rebel op schoot. Ze hebben de hele dag heerlijk met mij meegeluierd. Bijzonder hoe zich dat dan aanpast.

De volgende dag kon je het totale nietsdoen merken aan Noor: die stuiterde van de energie. Het eerste ochtendrondje was natuurlijk te kort voor mevrouw en daarna moest er in de keuken dus blijkbaar het nodige kapot. Mijn hardloophesje is van tafel gehaald, voor een deel vernield en mijn fleecetrui heeft een rits minder, een pen is van tafel gepakt en stukgeknaagd en de handdoek en theedoek zijn vakkundig van de haak getrokken. Toen was het voor mij wel klaar en werd het toch bench-opsluiting tijdens de rustmomenten. Omdat een lange wandeling er nog niet inzat, heb ik in de gang maar diverse oefeningen met haar gedaan. Ze kan nu eindelijk een bal vangen; yessss! Heb tot Noor nog nooit een hond meegemaakt die het concept van vangen maar niet snapte… Ze deed gewoon haar ogen dicht voor het aanvliegende voorwerp en liet het tegen haar kop knallen. (Zo ook met een plakje kipfilet; flets gewoon pal in haar snufferd.) Van de eerste gevangen bal hebben we uiteraard samen een feestje gemaakt ;). Ze is er nog steeds niet echt handig in maar de bek gaat nu in ieder geval open als ik Vang! zeg. En de knop Achteruit zit er nu ook goed op. Noor had een grote voorkeur voor gewoon maar om de as draaien maar met een balspelletje leer je achteruit ook erg snel aan.

Noor dacht tot voor deze week ook dat ik haar met komkommer wilde vergiftigen. Als ik haar een stukje gaf spuugde ze het direct weer uit. Tot ik eindelijk zo slim was om Rebel eerst een stukje te geven; die is er namelijk dol op. Nu eet Noor dus ook komkommer. En sinds deze week sluit Amy ook aan: want ja die andere twee eten het ja ook. Na bijna 12 jaar wil zij ineens ook komkommer.

Vanmiddag in de lunchpauze even de Nienoord in geweest. Vies weer met regen en hagel maar we moesten echt even in beweging. Op het uitlaatveld Amy aan de lijn gelaten in verband met het overmatige eten van gras en modder. Ze heeft nog erg veel vuurwerkstress en dat lost ze het liefste op die manier op. Momenteel is het weer zo erg dat de muilkorf er eigenlijk op moet. Noor vermaakte zich prima met gek doen in haar eentje en af en toe even Rebel pesten. Als hij het zat is lost hij dit superhandig op met het opheffen van zijn kop in haar richting en een korte grauw. En dan is het gewoon klaar met dat gebeuk van die grote kop in zijn nek.

Dan bij thuiskomst ontdekken dat Noor een teek op haar poot heeft. De andere twee zouden deze al lang stukgeknaagd hebben. Omdat het voor mij de eerste teekverwijdering bij Noor is, dit toch maar even voorzichtig aangepakt. De likmat gevuld met pindakaas en dan supersnel de teek omsingelen met de lasso en verwijderen. Fluitje van een cent. Bij Rebel zijn we toen ie puppy was heel erg lang bezig geweest met het verwijderen van een teek op zijn ooglid en dit is jarenlang een dingetje voor hem geweest. Dat gebeurt me niet weer…. Goed materiaal is ook het halve werk; de tekenlasso vind ik een uitkomst. Als je een keer een teek bij jezelf verwijderd hebt met een tekentang en je constateert hoe gevoelig dat is..nou dan gebruik je die ook niet meer op je hond.

De avondwandeling was niet echt gezellig: ik moe, Amy eet modder en gras, Rebel loopt niet mee-want heeft geen zin en Noor eet links en rechts vuurwerkpapier met af en toe een uitgespuugde kauwgom. Nu ben ik zo klaar met het wandelen met een stofzuiger dus ik heb een aantal keren toch wel LOS! geroepen. Dat vind Noor maar zozo…die raakt daar toch wel van onder de indruk. (Kauwgom krijg ik altijd wel terug-volgens mij heeft Noor er altijd al snel spijt van dat ze dat aan het herkauwen is gegaan.) Plus we kwamen een meneer tegen met een uitvallende hond (dat zag meneer zelf natuurlijk totaal niet aankomen pffff) dus Rebel ondernam onmiddellijk aktie en dan zet hij zijn tarwegele soldaatje ook in. Die staat dan achter hem te blaffen…en da’s best hard. En als ik ergens een hekel aan heb is het wel wandelen met blaffende honden: dat vind ik persoonlijk een toppunt van asociaal gedrag….Kort rondje door de buurt en katsaf thuis komen. Jippie.