Welkoopje doen

Vandaag weer es een rondje winkel met Noor. Het is tijd om een goede kam aan te schaffen voor Noor en ik wil nog wat speelgoed dat niet zo gemakkelijk kapot gaat. Noor heeft deze week twee mooie speelgoedstukken verknaagd dus er moet hufterproefspul komen en nieuw kauwmateriaal. In de winkel op de weegschaal: net geen 25 kilo met tuig om. Geen wonder dat ik moeite heb om haar op te tillen…

Bij de kassa krijgt het meisje zowat een doodschrik omdat Noor ineens keihard blaft. Ze springt werkelijk zowat een halve meter de lucht in. Gelukkig zien we beiden waarom Noor blafte: de schapenvachten halverwege de winkel bewegen.. Postitief afgesloten met een koekje.

Bij thuiskomst wilde ik de nieuwe kam testen op Noor maar die is hier dus echt niet van gediend. De wekelijkse borstelbeurt gaat al wat moeizaam maar wordt gedoogd, maar die kam ziet ze echt niet zitten. Dus het avondeten van Noor er maar bij en haar overal aanraken met de kam zonder te kammen. Op een gegeven moment had ze door dat ze door het aanraken van de kam een brokje verdiende en ging ze er met haar kop bewust tegen aan hangen. Uiteindelijk de kop gekamd gekregen. Voelde als een enorme overwinning.