Showfun

Vanavond maar met twee deelnemers bij Showfun; da’s leuk! Voorafgaand even in de kantine naast de mevrouw met de Landseer gezeten. Gevraagd of ik hem, als oefening voor Noor, aan mocht halen terwijl ze naast mij op zit zat. Dat mocht en ik kreeg als dank een enorme snuit in mijn oor geduwd terwijl de ogen van Noor net niet uit d’r kop rolden. Dit geknuffel met andermans kalf, eh hond, is overduidelijk niet de bedoeling volgens Noor. Weer een hele goede oefening dus; ook voor mij want bijna 70 kilo is heel veel hond. En waarom willen grote honden eigenlijk altijd het liefst in je kruipen?

Na het warm lopen in de hal kon ik Noor gelijk inleveren bij juf Gabriëlle omdat die niet zo te spreken was over het diva-gedrag van Noor. Bij het aanraken in stand was het springen, happen in de hand van Gabriëlle en meer van dat zelfde. Gabriëlle kreeg de rust er snel in en daarna werd er normaal gedaan door de puber. Erg intensief zo met zijn tweetjes maar zeer leerzaam omdat Gabrielle graag en goed uitlegt. Na het showgedeelte door naar de fun: een parcours in Z- of in U-vorm, dat mocht je zelf kiezen. De Labrador voor ons donderde van het minitrapje af dus ik besloot al snel het parcours met het trapje omhoog te nemen in plaats van naar beneden zoals mijn trainingsmaatje deed. Noor ging zowaar spontaan het trapje op en stond daarna op de aansluitende tafel te wiebelen waardoor Gabrielle al snel riep dat ik de spanning van de lijn moest halen. En inderdaad, dan is het gewiebel over omdat de lijn de spanning overbrengt. Vervolgens gaf ik met mijn verkeerde houding (naast de hond in plaats van er voor) ruim baan voor een snelle rechte streep en dat deed Noor dus ook; pijlsnel verder. Dat zorgde er voor dat ik Noor wéér in mocht leveren bij Gabrielle en die deed hetzelfde parcours “op twaalf uur” en dan krijg je dus automatisch rust in je oefeningen; het kan zo simpel zijn. Vervolgens kreeg ze Noor zelfs nog op zit op het pindakussen! Na twee parcourtjes was het emmertje van Noor echt totaal leeg. Nog even mee naar de kantine voor de gegevens van een mogelijke Vizsla-trimster en een adresje voor een mooie showlijn en dan weer terug naar huis glibberen. Wel een leerzaam avondje weer :).