Sneeuwwandeling

Lekker op tijd op pad richting Mensinghe. Op de parkeerplaats de honden uitladen en een halve doodschrik krijgen omdat je in een flits in je ooghoek een wolf denkt te zien die de parkeerplaats oversteekt. In een reflex Rebel de autobench van Noor ingekieperd en dan een tweede blik werpen en zien dat de “wolf” een halsband omheeft. Geen eigenaar te bekennen en de look-a-like sjouwt ook gewoon op zijn gemakje in zijn eentje door richting bos. Rebel de auto weer uitgetild, Amy de auto uit gehaald, de auto afgesloten en dan pas komt een mevrouw de parkeerplaats op met een lijn over haar schouder….

Wij gaan gelijk het brede bospad op en Noor heeft overduidelijk teveel energie. Amy wordt een paar keer gewoon omver gebeukt. Dus gelijk het eerste vrije veld maar in zodat Noor even wat zoomies kan maken. Omdat er in de verte mensen aan komen met twee honden, Noor maar weer aangelijnd tot ik zeker weet of het veilig is om haar te laten gaan. Het kleinste hondje van de tegenliggers komt ver voor hun uit onze kant op en dan heb ik ook zoiets van: dan moet je het zelf maar weten hoor. Noor losgeklikt en die gaat direct keurig kennismaken met het aanstormende Franse bulletje. Rebel op de arm genomen zodat ie zich niet overal mee kan bemoeien en de andere mensen gewaarschuwd voor mijn aanstormende pupsel (dat met het bulletje meerent). Ik zie mevrouw gelijk haar knieën van het slot doen maar Noor leert het al aardig en stopt op tijd. Even een praatje gemaakt en ze vertellen dat het bulletje net een jaar oud is en dit helemaal geweldig vind. Noor denkt er heel even over om tegen meneer op te springen maar hij heeft het door en waarschuwt haar met een uhuh. En op mijn arm waarschuwt Rebel haar tegelijkertijd ook nog es om dit vooral niet te doen. We nemen afscheid en lopen verder terwijl het bulletje toch nog twee keer heel jolig bij ons terug komt.

Verder gelopen en vandaag Noor de vrijheid maar es gegund op het smalle pad langs het schrikdraad. Door de sneeuw moet dit draad nu heel goed zichtbaar voor haar zijn, dus ik vind dit een goed leermoment. Ze raakt het draad ook nergens, gaat er wel één keer onderdoor maar komt direct terug als ik het vraag. Dan langs het diep waar Rebel weer onder de sneeuw komt te zitten en dan eindelijk besluit om mijn voetsporen maar te volgen in plaats van door de maagdelijke sneeuw te lopen. Noor heeft het druk met het uitwerken van allerlei sporen die nu door de sneeuw ook voor mij inzichtelijk zijn. We nemen weer het pad aan de droge kant van het diep en deze keer neemt Rebel het pad aan de andere kant. Ik roep hem terug, hij blijft staan kijken en dan gaat Noor hem ophalen. Ik vroeg me serieus af of hij dit nou expres deed om haar te testen of zo.

Amy wilde absoluut zwemmen maar na een korte plons in het diep dacht ze hier toch anders over en was het gedaan met de waterpret. Noor traceert nog een stel eenden aan de waterkant, houdt ze scherp in de gaten maar is niet van plan hier achter aan te gaan. Bij de auto aangekomen Rebel verlost van zijn sneeuwpoten en dan weer naar huis voor een ochtendje met luierende honden.

Lees verder: Sneeuwwandeling