Jachttraining

Eerste les Jachttraining bij nieuwe trainer: een autoritje van maar 15 minuutjes en een groepje van 3 deelnemers. We beginnen met een apport-commando naar een emmer waar een snackje op ligt. Om de emmer heen staan nepkraaien. Noor mag als eerste en trekt zich niets van de kraaien aan: worst is belangrijker. Terugkomen gaat zozo. Als we weer aan de beurt zijn stuur ik haar vooruit; het is dan de bedoeling dat Noor naar een tweede emmer met snackje verderop loopt. Het is een oefening in doorlopen tot je teruggeroepen wordt. Mevrouw checkt onderweg uiteraard de eerste emmer op worst voor ze verder gaat. Dan terugfluiten en dat gaat niet direct… Juf pakt haar halsbandje beet en brengt haar een stukje de juiste richting op. Dat helpt. Uitbundig beloond en weer aan de lijn.

Juf legt uit dat voor twee van ons groepje het terugkomen nog niet voldoende is aangeleerd. De afstand is voor onze honden gewoon echt nog te groot. Dus aan de slag met een dummy in het bos die ze mogen zoeken en dan weer terugkomen bij de eigenaar. Dat doet Noor super: de afstand is hierbij dan ook stukken korter dan net. Oefeningen voor thuis aangereikt gekregen en dan het water in.

Noor vertikt het water ondanks wat brokjes. Juf geeft aan dat ze alleen problemen heeft met het stukje waarbij de voorpoten de grond verliezen. Dat is eerst heel eng en dat is normaal voor jonge honden. Volgende keer trekt juf een waadpak aan. Ze ziet het totaal niet als probleem.

Het blaffen dat Noor zo graag doet als een ander aan de beurt is, wordt niet getolereerd door juf. Ik mocht es goed boos worden en zij deed hetzelfde er nog es overheen. Noor was zwaar onder de indruk en hield haar snuit. Juf geeft aan dat honden onderling ook best wel es goed fel zijn naar elkaar en daarna is het ook gewoon weer goed. Niet wakker van liggen en zorgen dat je na je uitbarsting weer leuk-lief-aardig bent en dat je het zelf ook gewoon laat gaan. Niet boos blijven dus. En de rest van de training hebben we het blaffen gewoon voorkomen door Noor op de moeilijke momenten wat brokjes te laten zoeken in het gras. Supersimpel en doeltreffend.

Tijdens het wachten op een ander heeft Noor d’r snuit constant aan de grond. Besproken of ik daar nu wat van moet zeggen of niet. Juf legt het mooi uit: jij hebt een Staande hond en alle info komt uit het land voor dit type honden. Je wilt dus dat ze gaat wachten en vooruit kijken terwijl ze Facebook, reels, Instagram en what’s app voor de snufferd heeft?! Da’s wel heel erg veel gevraagd. Wat je wel kunt doen is, zodra je gaat werken de aandacht van je hond vragen en dan moet ze dus op jou letten. Zo nee, dan zeg je er wat van.

Na de training met een tevreden gevoel naar huis. Wij gaan door bij deze trainingsmogelijkheid en maken de kaart bij Robin vol en stoppen daar dan. Dus tijdelijk twee trainingen in het weekend.. Noor had bij thuiskomst overigens totaal geen aanmoediging nodig om een uitrustslapie te doen…