Jachttraining

Het was weer kunst en vliegwerk om vanavond op tijd in Grolloo te zijn voor de avondtraining maar het is gelukt! Vanaf de parkeerplaats Noor het commando naast gegeven en ze loopt prachtig met me mee naar het trainingsveld.

We hebben er vanavond een nieuwe cursist met labrador bij en daarom starten we direct op met door elkaar heen volgen. Sinds ik bij M les is het volgen totaal anders geworden en ik ben supertevreden. Ik heb een bal in mijn jachthes en mijn hand hou ik ter hoogte van die bal. Tip van M. Ik kijk dus niet meer waar ik mijn hand positioneer, ik voel met mijn duim die bal, plaats mijn hand en Noor weet wel wat ze moet doen en doet dit ook. Uiteraard onder een vlotte salarisuitbetaling zodat de motivatie volop aanwezig is en blijft.

Dan gaan we naar het bospad en worden er op behoorlijk afstand van het pad 4 dummy’s door Robin in het bos gelegd. Noor en ik mogen starten en het is de bedoeling dat Noor over de boomstam voor ons gaat en er niet omheen. Die mogelijkheid hebben de honden namelijk wel. Noor probeert twee keer om de boomstam heen te gaan en komt keurig terug als ik dat aangeef. Dan ga ik dichter bij de boomstam staan, ik stuur haar en ik zie Noor enorm twijfelen: onderdoor of overheen wát wil je nou van me? Ik zeg hop en dan weet Noor genoeg: weg is ze op volle snelheid óver de boomstam heen. Achter mij brandt Robin los op het hop dat hij overduidelijk niet kent maar het boeit me niets. Dit is iets van ons beiden. Noor is binnen no time terug met een dummy en geeft die keurig netjes aan mij. Commentaar van Robin: niet slecht voor een Hongaar! En hij vraagt nog even hoe oud ze op dit moment is. Ze heeft het dus met haar 10 maanden ook uitstekend gedaan in zijn ogen :). Als de rest ook geweest is, gooit Robin 4 dummy’s in het bosperceel naast het vorige en lopen we terug naar het trainingsveld. Vlakbij het veld mogen we de hond uitsturen om een dummy te halen. Daarbij staat Waldorf/Statler op de uitkijk want het is vanavond druk met mountainbikers in het bos. Het is verboden en ze rijden ook nog es met een bloedgang over het pad waar onze honden met een bloedgang het bos komen.

Als Noor aan de beurt is, rent ze gelijk naar het vorige perceel. En da’s nou precies de valstrik… Het kwartje valt dan toch snel en ze schiet het andere perceel in en komt weer supersnel terug met een dummy. Ik vind het ongelooflijk knap van haar en kan haar echt wel zoenen. Dit is zo genieten samen! Omdat de meest ervaren honden deze oefening mochten combineren met een extra apport op het veld, mogen de twee broekies als laatste ook nog even een apport van het veld ophalen. Een medecursist gooit op afstand de dummy op het veld en Noor mag als eerste halen. En dan schiet ze direct naar een wit paaltje aan het eind van het veld. Dat paaltje staat er dus bewust want ik hoor Robin zeggen: ik heb zo’n hekel aan honden die alleen maar op wit lopen. Dat was precies wat Noor dus deed, op dat wit lopen. Maar ook hier corrigeerde ze zich snel en haalde alsnog de dummy.

Als afsluiting nog even zwemmen voor de rest maar Robin was de lange lijn vergeten dus voor Noor geen zwembeurt vanavond. Ook hij geeft, net als M, aan dat ze niet bang is voor water maar alleen bang is voor de laatste stap: die achterpoten ook van de veilige grond af.

Vanaf het trainingsveld ook weer met Noor naast, terug gelopen naar de auto en ze houdt dit zelfs aan als de labrador een jolige uitval naar haar doet. De werkmodus is actief. In de auto het t-shirt voor de vorm maar weer aangedaan maar ze heeft niet veel meer te koop. Thuis is het op schoot verder snurkend de rest van de avond doorbrengen.

Hop gebruik ik sinds mijn lessen schapendrijven als commando om de honden te laten springen. Het is als herder namelijk heel prettig als de honden gewoon over een afrastering of hek kunnen springen en dat commando heb ik er sindsdien in gehouden.