Wandelen met training

Even wat later dan gebruikelijk naar de Mensinghe vandaag; ik hoop daarmee wat meer contactmomenten te hebben. Ook wil ik ietsje verder wandelen dan gebruikelijk en met een broekzak vol brokjes voor extra training. Alles ter voorbereiding op de zomervakantie.

Het eerste deel van de wandeling komen we nog niemand tegen en daar ben ik blij om want dan kan de eerste energie er veilig uit bij Noor. Een voor Noor, nieuw paadje over de hei gekozen. Voorafgaand daaraan is het aangelijnd worden en wachten bij het openen van het hek. Het hek is geen enkel probleem want Noor is in de basis ontzettend gehoorzaam. Maar dan het smalle paadje over de hei: dan wil Noor toch echt graag naast Amy lopen en dat kan dan dus niet. Na enig gebeuk in de voorhoede onderling, wordt Noor naar achter mij verbannen en dat doet ze heel goed want ik raak haar geen enkele keer tijdens het lopen.

Als we weer in het losloopgebied aankomen mogen de honden de vrijheid weer en treffen we de eerste tegenligger. Een jonge boxer die gelijk gaat liggen als hij ons in beeld krijgt. Rebel op de arm genomen want anders corrigeert hij eigenhandig het drukke gedoe van Noor en in de zomervakantie heb ik deze stop-knop in de vorm van een Cairn ook niet bij me. Noor sjeest behoorlijk hard richting boxer en net voor ze er is gaat de boxer staan. Doorgewandeld terwijl Noor en de boxer even een speels rondje maken over het pad en dan is het weer doorlopen tot we een meneer met Labrador reu treffen. De Labrador borstelt enorm en begroet Noor vervolgens heel behoedzaam. Zij doet heel rustig, rent niet en gedraagt zich heel beheerst dus ze leest deze hond wel goed. Dan doorlopen waarbij Amy enorm loopt te drammen om richting zwemvijver te gaan. Die hond heeft een plattegrond van de Mensinghe in haar koppie waar je u tegen zegt. Daarom een ander pad gekozen in een andere richting waar we een mevrouw met een oude zwarte hond tegenkomen. De hond gaat liggen en wacht af; met Rebel op de arm loop ik door. Nu was ik zo gefocusd op de hond dat ik niet zag dat mevrouw op haar Paasbest gekleed gaat: een werkelijk prachtig beige pak met lang colbert, wijde broekspijpen en heel veel ragfijne sjaaltjes tot op de knieën. Noor begroet uitermate netjes de oude hond, die gewoon blijft liggen, en sjeest dan richting mevrouw die zich vervolgens ook nog iets voorover bukt om Noor te begroeten. Aargh. Wapperende sjaaltjes, jaspanden te flapperen voor d’r neus dus ik gil bij de eerste de beste contactpoging van Noor direct maar met Laaaaag. Ik leg mevrouw even uit dat Noor nog maar 10 maanden is en dus soms nog ietsje onbesuisd kan reageren. Mevrouw reageert naar mij met ja ik dacht net al da’s niet zo slim om zo gekleed het bos in te gaan. Noor bespeurt mijn spanning en gaat heen en weer sjezen tussen mevrouw en de oude hond. Staart in rare kronkel tegen d’r buik dus ze hangt tegen een zoomiewaas aan; tijd om snel afscheid te nemen dus. Iets verder de honden weer losgelaten en dan zie ik dat Noor iets registreert op het kruispunt van paden en ik zie ook aan haar dat het geen hond is. Van verre geef ik op goed geluk het commando Zit inclusief fluitsignaal. En verdorie ze doet het ook nog! Ik kom naast haar staan en zie een groepje hardlopers aan komen. Onder het belonen losjes de jachtlijn om Noor d’r nek gelegd en Amy Lie down gegeven. Naast Noor blijven staan terwijl de hele groep passeert inclusief groeten en Noor nogmaals beloond want dit vind ik echt uitermate knap.

Bij het doorlopen treffen we gelijk om de bocht in het pad de volgende: een mevrouw met een Border Collie. De Border Collie heeft dezelfde humor als Amy: schiet het bos in tussen allerlei kleine boompjes zigzaggend met Noor achter d’r aan en je bent binnen no time het puppymonster kwijt. Noor erkent haar verlies en zet dan maar koers richting mevrouw in outdoor-kleding. Zij ziet Noor aan komen en draait gelijk een slag en Noor snapt onmiddelijk dat zij geen contact wil en buigt af. Oef. De Border Collie gaat verder met haar eigen activiteiten door het bos en wij lopen door waar de volgende al weer op ons te wachten staat. Wat een drukte vandaag! Deze middelgrote hond is aangelijnd dus dat geldt dan ook voor Noor. Noor zit echter nog vol adrenaline van twee leuke contacten op rij en het lukt haar niet om netjes mee te lopen zonder trekken. De hond die ze ziet lijkt ook echt wel zin te hebben in een contactmomentje en dat maakt het er niet gemakkelijker op. Jammer dan, dan maar heel langzaam met veel stops… Meneer groet en geeft op een aardige manier aan dat hij maar wacht omdat zijn hond het anker uitgegooid heeft. Dan vertel ik meneer dat wij wel heel langzaam gaan want wij gaan bij voorkeur trekloos. Vindt hij een goede oefening voor beide honden. Dus onder publieke belangstelling een meter of 20 zonder trekken afleggen met Amy onder commanco Achter mij. De ergernis druipt er werkelijk af bij Amy en ze zou o zo graag Noor even corrigeren met een paar snap-bewegingen. Maar ja, zij heeft het commando gekregen om rechts van mij te blijven. Uiteindelijk komen we aan bij de straat waar ik de honden met slappe lijnen laat wachten ook al komen er geen auto’s aan.

Na het oversteken nemen we het pad naast de weg en dan zo door het bos een extra rondje voor we weer naar de auto gaan. Noor presteert het dan om in paniek de struikjes uit te komen en schud enorm met haar poot. Ik roep haar bij me in de veronderstelling dat ze er een bij of hommel aan heeft hangen maar het blijkt een naaktslakje te zijn. Onder het noemen van ik ga je helpen met een stokje de slak er af gepeuterd. Wat een dramaqueen die hond en wat een kleefkracht van zo’n slakje.

Bij de weg weer wachten op niets en dan weer naar de auto. Heerlijke wandeling en een heel mooi trainingsrondje. Noor is thuis gelijk in vloerkleedmodus gestort dus ik heb haar niet eens verplicht op rust hoeven zetten. Zelf ook katsaf van zo’n training/wandeling maar o wat gaat het leuk! De rest van de dag zijn ze gewoon hond.

Wat ik wel heel grappig, maar soms ook irritant vind, is dat Rebel aansluit in de training van Noor. Als ik Noor naast geef en meters maak, sluit hij geregeld aan; hij kan namelijk ontzettend goed volgen en vind dit ook heel erg leuk om dit voor je te doen. Dan loop ik met een Vizsla aan de linkerhand en een Cairn op mijn linkerenkel. Het zal er fantastisch uitzien voor publiek maar het loopt voor mij voor geen meter.