Jachttraining

Met warm weer vandaag training in Drachten. Onderweg in de auto de airco op vol vermogen en dan bemerk ik dat Noor komt klagen als de airco op een paar standjes zachter gezet wordt. Ze komt dan dwingend tussen de voorstoelen staan en wacht tot ik de airco harder draai. Als ik me na een paar keer proberen realiseer dat ik me dit niet verbeeld heb en vervolgens de airco niet omhoog draai als ze komt klagen, begint ze verdorie vocaal te worden. Moet nog gekker worden !!?? Slimmer dan goed voor d’r is.

We zijn vandaag maar met drie cursisten en de eigenaresse van de Cesky Fousek realiseert zich direct dat ze haar lange lijn is vergeten. Ik bied mijn lijn die altijd in de auto ligt, gelijk aan maar M wil het eerst wel zonder proberen. Nou leuk… Cuba brengt de eigenaresse bij de eerste oefening de dummy en gaat dan lopen klieren bij Tjibbe en Noor. Daar ben ik dus echt niet van gediend en ik stuur hem direct mopperend bij ons weg. Noor rekent daar zelfs ook al op zie ik want ze blijft stoïcijns op d’r plek staan. De eigenaar van Tjibbe schrikt nog iedere keer van mijn gemopper en zegt tegen mij jij zegt daar altijd wat van hè? Als andermans hond bij jullie komt.. Ik hem uitleggen dat ik daar altijd wat van zal zeggen, wie komt er anders voor haar op? Omdat ik me vorige week herinner, toen kwam Tjibbe in onze cirkel en die kreeg ook moppers, maar aangevuld met een het is niet persoonlijk, ik mopper op de hond en daarna komen ze ook meestal niet meer bij ons langs. M komt langs voor mijn autosleutel en zegt goede correctie. Cuba mag dan verder werken aan onze mooie oranje lijn. De tweede keer dat Cuba langs komt om te donderjagen, laat hij Noor met rust en komt ie alleen bij Tjibbe; zijn eigenaar begint nu ook te mopperen 😀. En daarna was het blijkbaar duidelijk voor hem want toen was het gedonder wel klaar.

Dan gaan we waterwerk doen en Noor gaat als een speer; het water in voor het apport en in moordtempo terug naar mij met de dummy. Die dummy, foam eend met los klapperende kop, vond ze de eerste oefening nog maar een raar ding. En dan nu, zonder aarzeling vast en mee! Dik beloond!

Nog een paar oefeningen met water en dan wordt Noor zelfs opgeroepen om een geweigerd apport van Tjibbe op te lossen. Ik liet haar naar het drijvende apport kijken en het is dat die hond geen yesss kan zeggen maar anders. Vol vertrouwen zó de sloot in en terugkomen met het apport. Het is toch ongelooflijk dat ze in een paar weken tijd zóveel zelfvertrouwen heeft opgebouwd in waterwerk. Van suikerhondje naar een-dag-niet-gezwommen-is-een-dag-niet-geleefd-hond.

Dan de finale (want in de oefeningen zit een duidelijke opbouw in moeilijkheidsgraad): samen op afstand, M gooit dummy aan andere kant van brede sloot en dan mag Noor de dummy over het water halen. Dus vooruit sturen en vervolgens zoek. Noor ging goed van start maar op de terugweg kreeg ze wat in de neus en liet ze de dummy vallen. Neus omhoog-staart in rechte lijn naar achter en ik dacht alleen maar o shit geen haas alsjeblieft. Met licht gemopper kreeg ik haar toch weer terug naar de dummy en die bracht ze vervolgens goed binnen. M vond later een dooie vis op de route. Niets mis met Noor d’r neus…

In de schaduw afgesloten met een zoekfluit-oefening en dat was vooral voor ons hilarisch. Krijg dat geluid er in het begin maar es uit… huiswerk voor ons.

M tijdens deze les al lopende over het veld geraadpleegd voor de fluitsignalen en zij heeft voor zit dus een ander signaal dan ik geleerd heb. Ik nog zeggen shit, ik heb Noor een ander signaal aangeleerd en het zit er nu net heel sterk op. En ik laat horen welke ik gebruik en Noor zit vervolgens ook binnen een nanoseconde. Lekker laten volgens M en ook op de manier waarop ik het nu gebruik. Op afstand en steeds verder uitbouwen. Nooit gebruiken bij het volgen. (Zoals bij Robin dus steeds het geval was-ahum.) Uiteindelijk is het namelijk zit-fluit = zitten en kijken naar de baas.

Zó tevreden weer huiswaarts gereden. Noor diep in slaap op de achterbank. Dit was een pittige les voor haar. Rest van de dag mag ze dan ook niets meer doen van mij, denk niet dat ik daar veel moeite voor hoef te doen.