Redelijk goed geslapen zo dicht bij de weg en ondanks mijn Franse buren (tetteretet). Gelukkig versta ik geen Frans dus het wordt op een gegeven moment gewoon witte ruis.
Zeiknatte tent oppakken en dat gaat altijd gelijk op met inefficiënt inpakken (bij mij in elk geval). Noor had een extra weekendtas om op te liggen en Amy een jerrycan. Het mooie is dat het Noor toch niets interesseert hoe zuur Amy ook kijkt, ze kijkt gewoon de andere kant op. Dan kilometers maken: het zijn er eigenlijk niet zoveel maar er staat toch 5 uur voor. Nu is de route ook nog es wonderschoon dus veel tussenstops: staafkerkjes en wonderschone natuur.

In de Hardangervidda zelf lukt opschieten niet: prachtige natuur en koppie d’r bij op de weg. Bij weer een stop even wat langer rondgewandeld en Noor moest ladingen energie kwijt en die stuiterde gewoon naar de auto. Bij de bestelbus naast mij stond een hele vriendelijke Duitse man die enorm moest lachen om Noor. Hij legde ook gelijk contact met haar en ging met mij een gesprek aan: I feel so fucked up inside by this beautiful nature; I think she is feeling the same.
Bam: kwartje viel direct want ik voel hetzelfde. Spiegeltje-spiegeltje. Ik sta daar namelijk van binnen ook enorm te stuiteren. Het is hier echt waanzinnig mooi!


Dan door naar de camping. De dame bij de receptie wees me op een aantal plaatsen die zo goed als verborgen liggen; dat zou ze zelf kiezen als ze toch geen stroom nodig had. Even op die plek gekeken en daar meteen voor gekozen. Direct aan de rivier met mooi uitzicht en uit het zicht van de eigenlijke camping. Honden gelijk aan de lijn in het gras en ik tent opzetten. Zo’n grote tent is dan toch wel even fijn hoor! Beide dames liggen binnen volledig gestrekt te genieten van het goede leven.


En dan vul je lekker op tijd je matrasje bij met de bijgeleverde grote luchtzak en dan vertrekken twee honden uit zichzelf naar hun benches. Dan realiseer ik me dat ik dat bijvullen normaal doe vlak voor ik ga slapen. Nog maar een paar nachten weg en het zit al in hun systeem.
Plaats een reactie