Stokslagen

Wakker geworden van overgevende Amy. Hond snel naar buiten gedaan en binnen opgeruimd. Amy was vervolgens niet van plan om terug te komen dus ik moest haar gaan halen. Niets voor Amy dus even in de gaten houden of ze misschien slechthorend is.

Omdat het weer nog niet zo slecht was, na het ontbijt op pad naar de wandelparkeerplaats vlakbij. Me ingelezen en direct besloten dat ik de berg niet overga (en ook niet over de prachtige gletsjer er achter ga lopen). We zijn in schapengebied en er zijn veel waarschuwingen voor loslopende honden. Die zullen zonder waarschuwing worden doodgeschoten wordt er gedreigd. Ik geloof ze want de schietbaan ligt ook aan deze wandelparkeerplaats. Het eerste stuk is goed te doen en daarna wordt het een smal en snel stijgend pad. Blij met mijn wandelstok, minder blij met Noor die overdreven op zoek is naar schapen. Zij weet dus ook al wat dat geklingel betekent.. We voeren samen een strijdje tot ze daadwerkelijk verbannen wordt naar achter mij.

We steken een snelstromend beekje over en daar gaat het bijna mis. Noor komt met enorme snelheid van achter naar voren geschoten en plonst gelukzalig het water in. Ik verlies mijn evenwicht maar hou me net met mijn stok nog overeind. Dan wil ik Noor direct een tik op de kont verkopen met mijn stok maar zij is sneller en ik mis en raak een poot. Au! Ze piept en doet kalmer aan. Als het helpt is het dit rotgevoel, dat ik er zelf van overhoudt, waard.

Berg op tot aan twee watervallen en daar boven neem ik een pauze. Het is heel verleidelijk om nog een stukje hoger te gaan maar ik besluit dat het gewoon niet veilig is. Dan terug en zo blij met Amy. Zij houdt zich feilloos aan mijn snelheid en aan de eerder genomen route. Tophond. De lijnen hou ik trouwens ook niet om mijn pols maar ik hou ze opgebost in mijn hand. En maar goed ook want bij het oversteken van een watertje waarbij Amy en ik over de stapstenen gaan, plonst Noor achter ons weer midden in de plomp. IJskoud water en dat merk ik aan de achterkant waar ik nat gesplasht ben. Noor geniet: wij even niet. Als ik zuur ben wordt Amy dat ook: richting Noor.

Precies als we bij de auto zijn gaat het los met de regen. Timing was weer voortreffelijk.

Lekker uitgerust in onze hytte en einde van de middag de toerist uithangen in Balestrand. Vroeger was dit een prachtig dorp nu staat er een oerlelijk hotel bij aan de kust en de fraaie camping van vroeger is verdwenen.

Na de wandeling weer terug naar onze hut en de honden vertrekken gelijk weer in diepe slaap. Morgen reisdag en dan kunnen ze nog wat meer bijtanken.

Waarom neem ik eigenlijk 2 benches mee?
Mist niets van wat er op de camping gebeurt


Posted

in

by

Tags:

Comments

Plaats een reactie