Pipi Langkousland

Het was druk met treinen vannacht. Gelukkig reageert Amy niet meer op het getoeter. Ben ik even blij dat ik hier maar twee nachtjes geboekt heb!

Kletsnatte tent oppakken en wegwezen. Mooie route maar amper stops gemaakt. Honden zijn er maar paar keer kort uit geweest. Als je dan echt een pauze nodig hebt, maar parkeren langs de kant bij een overvolle picknickplek. Achter mij stopt al snel een auto met Noors kenteken en meneer gaat de benen strekken. Aan Noor d’r overdreven gekwispel zie ik dat hij oogcontact met haar heeft en als ik opkijk naar hem, vraagt hij netjes of hij haar mag aaien. Ik waarschuw hem voor het vastpakken dat ze graag doet maar hij geeft aan zoveel honden gehad te hebben dat hij dat totaal niet erg vind. Hij haalt haar aan als een kenner inderdaad en begint over melktandjes-dat ie dat altijd wel een vervelende periode vind. En voor je het weet ben je dan ineens in een heel gezellig en lang gesprek verwikkeld. Deze ongelooflijk leuke man is dus Zwitsers en vliegt morgen terug naar vrouw en familie. Hij heeft twee maanden rondgereisd in Noorwegen en hij doet graag aan zeevissen in de zwaardere categorie. (Best interessant hoor, hoe dat gaat.) Door zijn vele reizen in Noorwegen heeft hij heel veel vrienden gemaakt en daar verblijft hij dan ook vaak bij in zijn vakantie.

Noor lag op straat, voor zijn voeten, languit te pitten. Meneer maakt inderdaad makkelijk vrienden….

Weer verder richting Zweden. Dan over een zandpad waar je 70 mag maar ik blij ben dat ik de 35 er op houdt. Zo’n 30 kilometer over dergelijke wegen. Het is niet mijn ding… Arme hondjes want het duurt allemaal wel lang zo. Ook totaal geen bereik met de telefoon. Wel fijn dat iemand de uitstekende stenen op het pad oranje gespoten heeft.

Op de camping aangekomen in een oase van rust. Honden gelijk aan de lange lijn aan een boom gezet zodat ik snel de tent kan opzetten. Daarna hondjes even het water in om af te koelen en aan het avondeten. Niet te veel meer doen vandaag denk ik zo.

Vanaf de camping zijn er wandelroutes uitgezet en wij doen de 1,5 kilometer. Onderweg veel elandpoep in het bos, we zien de familie zwarte specht spelen over de boomstammen en Noor heeft haar neus constant aan de grond. Veelvraat en wilde zwijnen gebied dus er zal wel wat voor haar bij zitten vrees ik.

Vroeg de mandjes in en morgen maar es zien hoe het weer is. Het zou nog een dagje heel goed zijn. We gaan er voor.