Zaterdag

Voor de ochtendwandeling naar de Mensinghe. Op de heenweg het pad langs de sloot genomen en Noor was naast het racen ook druk met het water. Schiet er niet ineens een eend met halfwassen pulletje uit de kant van Noor weg! Noor het water in en ze zet koers richting eenden. Weggelopen en alleen maar leave it gezegd. (Als ze dat commando niet opvolgt, til ik er minder zwaar aan dan het negeren van de fluit.) Ze deed nog een halfslachtige poging richting eend en nam toen het juiste besluit. Naar mij toe. Ik zeg dus wat knap!! en zij slikt gelijk om d’r bek. Dan realiseer ik me ineens dat ik dat gebruik als ze iets heel goed gedaan heeft en dat dit meestal meerdere snackjes of lekkere worst oplevert.

Daarna gaat ze samen met Amy weer verder met water in-water uit. Ik probeer mijn handgebaar voor schudden es uit en benoem het ook. Ze staat al druipend van het water doodstil en staart me aan. Je hoort de tandwieltjes boven in haar hersenkamer dan gewoon draaien: ik moet iets doen, wat ook al weer, o dat en schudden! Verre van dom deze hond.

Daarna naar huis om, voor de honden, een luilakdag te starten. Hierbij heeft Noor een nieuwe ligplek ontdekt: de gang.