In verband met een marktplaatsdeal vanavond naar Groningen. Ter plekke gezocht op een wandelmogelijkheid dichtbij en na de aankoop die kant op gereden: het roege bos.
Auto in de woonwijk neergezet en het eerste pad richting bomen genomen. En dat was toch een leuk wandelgebied! In verband met een opdringerige labradorreu het bosje weer uitgegaan en de wijk weer in gelopen waar ik nog meer groen zag. In de wijk loopt er direct een Friese stabij reu heel blij op ons af en Rebel stopt en kijkt achterom. Zeer geacteerd gedrag en dan weet ik dat deze reu nog geen jaar oud is; die laat hij aan Amy over. Hij ziet dat terecht niet als bedreiging voor zijn team en dan is hij echt mild. De stabij loopt ook gelijk naar Amy en maakt uitermate netjes kennis met haar. Amy totaal vertederd en lief kwispelend. De eigenaresse komt hem ophalen en maakt kort een praatje. Vanwege de opdringerige reu die nu achter ons loopt, vertrekken wij snel weer. De eigenaresse van de labrador praat aan 1 stuk door tegen hem. Even wachten, even rustig; ik heb gewoon medelijden met deze hond.
Ik wil een brug over maar Amy denkt daar totaal anders over. We wachten tot een aardige wandelaar ons passeert (ik wil best even wachten hoor) en doen een nieuwe poging. Met moeite blijft Noor óp de brug en achter mij stuntelt Amy, maar ze loopt wel door.
Aan de overkant is een losloopgebied en Amy gaat los. Noor durf ik niet los te laten omdat ik niet bekend ben hier. Ineens is de lab reu er ook en hij is strontvervelend rond mijn voeten. Rebel negeert hem volledig en ja hoor; 8 maand oud krijg ik te horen van de eigenaresse. En hij luistert zo slecht…. Goh..hoe kan dat nou??!? Noor kan nergens heen en ik krijg de lab niet bij me weggeduwd en ik krijg geen grip op zijn strakzittende tuig. Noor wordt bang, schiet een rondje piepend om mij heen want ze kan echt niet bij mij terug komen door de zwarte labradortank. Net als ik es goed boos wil uitvallen komt Amy aangesjeesd en ze werkt eigenhandig de lab bij ons vandaan met een hoop tandengeblikker. Die taal kent de reu gelukkig nog wel en Amy was ook goed kwaad. De eigenaresse lijnt hem eindelijk aan en loopt al kletsend verder; wij gaan hier maar rechts af enz enz enz.
Zucht; waarom geef je een hond die niet luistert nou de vrijheid? Een lange lijn er aan is toch ook een optie? Ik baal er echt van dat ik Noor niet kon beschermen terwijl ze daar terecht wel op rekende.
Daarna nog even leuk gewandeld en nog meer water gevonden. Het bleef bij pootjebaden maar de meiden vonden het leuk. Weer terug naar de auto zonder problemen met bruggen of andere honden. Leuk gebied zo midden in de stad!
Bende van ellende 
Plaats een reactie