Jachttraining vandaag met Griffith, ik mocht hem gelukkig nog een keertje lenen. Zo kom ik niet te ver achter met de lesstof. Griff had al heel snel door dat ik hele lekkere worst in mijn jachtvest had en daar wil hij wel voor werken!
We zijn gestart met leren dirigeren en zitten op de fluit. Geheel anders dan bij Robin dus de komende weken veel te doen. Uiteraard nagevraagd waarom ik het beter niet zoals aangeleerd bij kon doen, dus met twee gesloten handen voor de borst en dan het dirigeercommando. Zoals gewoonlijk krijg ik daar een simpel maar afdoende antwoord op: als jij je hond naar links stuurt en hij gaat fout/naar rechts, dan zit jij met fuck waar is mijn fluit?! Met 1 opgestoken hand naast je, kun je de fluit nog vasthouden met de andere hand.
Ook is het dus de bedoeling om zelf ook rechte lijnen door het land te sjouwen als je een apport legt. Dat mijn laarzen niet hoog genoeg zijn voor de enorme waterplassen boeit niet. Ik vrees dus dat ik die dingen voorlopig niet droog krijg. Gelukkig ben ik wel zo slim om altijd droge sokken in de auto te leggen.
Ook een schot met apport vanaf een camouflagescherm. Trainingsmaatje Harry schiet met het startpistool en gooit een canvas kraai en na nog een schot een canvas duif op. Griff ging op zijn korte pootjes als een speer en haalde beide apporten probleemloos op. Beloond met lekkere worst en bij het wachten op de rest sprong ie vervolgens met dat natte lijf bij mij op schoot. Nog meer nat! M wilde hem nog even terug om een nieuwe oefening te laten zien en daar had ze aardig wat overtuigingskracht voor nodig. Hij bleef mooi bij mijn benen zittenā¦
Nog een laatste apport ter afsluiting. De dummyās waren daar al eerder door ons neergelegd en mochten nu gehaald. En dan zie je dat sommige honden dat camouflagescherm maar niets vinden. Daās een gek ding in hun beleving, de oplossing was voorbij het scherm starten. Zoveel invloed heeft zoiets op zoān hondā¦
Dan terug naar de auto en Harry roept naar ons dat we uit moeten kijken bij de modder. Hij heeft het nog niet gezegd of ik zit vast tot aan de knieƫn. Leuk met laarzen en gelukkig zitten de koordjes zeer strak geknoopt want anders was ik ze kwijt geweest. Griff naar M gestuurd en met hulp van de echtgenoot van een leerling in de les na ons, los gekomen. ongelooflijk kalme gozer waar je zelf ook helemaal zen van wordt. Koffie en dan een shoprondje voor goede laarzen. Maar helaas, gewoon niet te vinden voor een redelijke prijs (hele fijne gevonden voor 235 euro: en nee geen tikfout). Na vier winkels helemaal klaar mee en thuis op zolder mijn oude schapendrijf-laarzen opgezocht. Als ik daar lang op loop zijn mijn voeten zeer warm en krijg ik de laarzen niet zo makkelijk meer uit. De reden dat ze in ongebruik zijn geraakt, maar ze geven wel goede ondersteuning en je moet wat voor de sleepclinic morgen.
Bende van ellende 
Plaats een reactie