Deelname Tulip cup

Weer vroeg uit de veren en weer naar Leeuwarden voor een show: de Tulip cup. Deze keer een andere parkeerplaats gekozen en nu is het maar een klein stukje naar de hal.

Nog een ruime keuze in verblijfplaatsen en achter een Deense groep plaats genomen. Deze keer in de hal met meeste herrie en vertier. Na installatie samen met Noor naar de toiletten waarbij Noor ontdekt heeft dat je onder de wandjes door prima contact kunt leggen met de buren. Bij het handen wassen blijft ze uitermate keurig netjes op zit, zelfs als ik gebruik maak van de blowers.

Terug naar ons plekje en nog even Noor op rust in de bench. Als ik mijn koffie op heb vind ze het tijd om weer bij mij te zitten. Dat mag want we zijn om 9.27 ook al aan de beurt. Dus warmlopen en bij onze ring rondhangen. Da’s dus kletsen met iedereen die ook wachtend is en dan mogen we de ring in. Keurmeester vind dat ik te snel loop en ik moet langzamer. Dit kost me dus de Uitmuntend omdat Noor dan niet perfect kan lopen. Het is. Het is een zeer goed (de eerste plaats) en daar ben ik ook heus blij mee. De opmerking over haar voeten turns frontfeet out snap ik niet zo maar realiseerde me ineens wel dat dit jurylid toen in Groningen ook liep te zeuren over voeten en dat mijn Engelse buurvrouw daar witheet over was. Voor ons hangt er niets van af en ik denk alleen maar jurysport. Haar naam zet ik wel in mijn notitieboekje in verband met deelname aan mogelijke andere show’s. (Gisteren noemde ik tegen de man met de herder waar ik mee opliep dat ik de enige was op zaterdag, zijn RE: dat kan ook aan het jurylid liggen.) Ze was wel uitermate lief met mijn hond.

Terug naar onze plek en inpakken en wegwezen. Noor is best moe en een ereronde zit er toch niet in dus wijs besluit lijkt mij. Morgen gaan we nog een dagje en daar zou je met een U deelname aan de Crufts in de UK kunnen verdienen.

Extra fijn om de auto nu dichtbij te hebben. Noor valt bij het inpakken al in slaap…

Net als we de N31 op gaan begint de auto te zeuren over bandenspanning. Na drie pech-vakken gepasseerd te zijn toch maar stoppen voor een check. Niets te zien dus voorzichtig doorrijden. Omdat het mij niet lekker zit door twee keer een lekke band bij zo’n melding, in Garyp er maar af. Zo neergezet dat de wegenwacht er makkelijk bij zal kunnen. Koffiepauze en dan op zoek naar benzinepomp. Die hebben ze hier maar als ik daar aankom zie ik dat je daar geen banden kunt oppompen. Bij het keren zie ik echter een garage en besluit daar binnen te gaan. Officieel alleen op afspraak open op zaterdag maar er is monteur in de zaak bezig. Als ik vraag of de garage wat voor mij kan doen, krijg ik een volmondig natuurlijk en gaat de deur voor ons open. Een junior medewerker gaat de banden checken en als alle vier de banden dezelfde spanning hebben, denkt hij niet aan een lekke band maar aan een te lage bandenspanning of een kapotte sensor. Hij vraagt of ik het symbool kan resetten (anders helpt hij even). Ik stap in, laat de deur open zodat hij kan meekijken en Noor begroet de monteur vol enthousiasme… Hij wil niets voor de hulp hebben (alleen maar lucht ja) en ik rij gerustgesteld naar huis. Noor duikt thuis gelijk de bench in en slaapt tot een uur of één tot ze weer wakker wordt en bij mij in de keuken verder gaat slapen.

Zo’n show kost veel van zo’n hond. Bijtanken is nu het plan.