Winner zondag

En weeeeer erg vroeg uit de veren en op pad: een mens moet er wat voor over hebben. Parkeerplaats dichtbij de hal is vol, dus vandaag best ver van de hal parkeren maar zal niet klagen want ik heb een bolderwagentje. Voordeel is dat Noor ondertussen ook nog even uitgelaten wordt.

Plekje gezocht in de meest rustige hal en in de buurt van veel kleine hondjes. Met die grote exemplaren heeft Noor gewoon helemaal niets. Plekje gemaakt en aan de koffie.

Vlak voor ons tijdstip een rondje hal gedaan om warm te lopen en daarbij diverse bekenden ontmoet. Dan mogen wij na de Ruwharige kampioensreu onze opwachting maken. Noor loopt gelijk mooi en bij het staan bij de jury oogt ze erg blij. Dit is altijd het leukste moment voor haar. Ik wil direct ingrijpen maar de Noorse keurmeester zegt gelijk; I don’t mind, let her be happy.

We lopen een rondje, staan weer mooi voor de tafel en mogen dan diagonaal lopen en opnieuw voor de tafel in stand. Wij krijgen een excellent en een handje van de Noor. Van de jury krijgen we twee rozetten; beste jeugd en jeugd Winner. We moeten nog een rondje lopen voor beste teef en dat verliezen we. Het winnende type vind ik persoonlijk niet zo mooi: gedrongen en dikke billen. Ieder zijn smaak.

Dan krijgen we een erering-kaartje en gaan weer terug naar ons kampement. Inmiddels extra bevolkt met Duitsers. Naast mij staan de pro’s; meneer loopt met terriërs, labradors en poedels. Drukke bedoening inclusief kapsessies. Meerdere kledingwissels ook tussen de rondes. Ter vergelijk; ik haal een kam en handdoek door de baard en dat is het wel. Geen elastiekjes, lakjes en haarspray voor ons. Niet elke hond oogt ook even blij. Noor slaapt ondertussen als een prinsesje in haar bench. Zo is een show voor mij wel leuk. Straks misschien nog een shoprondje door de hal en/of een wandeling door Leeuwarden.

Het keuringsrapport meldt ook weer iets over haar voeten en ik maak er uit op dat ze als een eend loopt. Kan niet waar zijn denk ik dus ik zal dit binnenkort es navragen bij een kenner wat ze nu bedoelen.

Ook geleerd; zo ver mogelijk van het looppad afstaan zorgt er ook voor dat het publiek niet bij je komt. Het zijn veel bezoekers vandaag en mijn nieuwe Sint Bernard buren hebben het druk met publieksvragen.

Bij het rondhangen bij het erepodium veel mensen gesproken. De Nederlandse eigenaar van de kampioenvizsla draadhaar maakte nog een praatje met Noor. Zij reageerde steeds met een blaf, ik zei vervolgens dat ze stil moest zijn, hij gaf haar antwoord in het Hongaars. Paste beter volgens hem en ze hield haar mond ook nog.

Ook knap dat ze in zo’n zee van mensen direct haar hondenschoolmensen herkend. Die worden vol enthousiasme begroet.

Om half 6 de ereronde gelopen. Arme arme Noor, ze was zo moe. Toch liep ze te shinen en benoemde de keurmeester haar happy face.

Dan oppakken en huiswaarts. Noor in de auto op een fleecedeken gelegd en ze was naar dromenland. Morgen doet mijn Jeugd Winster even helemaal niets.