Training!

Nou, je kunt wel merken dat M op trainingsvakantie is geweest… nieuwe inzichten en nieuwe oefeningen. Deze les erg bezig geweest met impulsecontrole. Voorbeeld: hond zit naast en de shooter gaat af. Dan is Noor supergedreven aan het wachten op dat ene woord: apport. Houding al half in racemodus en gespannen als een veer. Maar dan mag ze niet weg maar krijgt ze achter haar, haar speeltje aangewezen. Mijn teken voor haar is get it. En dan ga je samen spelen. Dan stop je dat weer, je geeft weer naast en dan stuur je je hond weg (of niet). De hond weet dus niet wat er gaat gebeuren maar leert wel dat ie steady naast moet blijven én dat ie alleen in rust weg gaat.

Dan Noor, die krijgt get it en mag haar lievelingsspeeltje. Ik weet dat ze dan gaat stuiteren maar dit hebben mijn trainingsmaatjes nog nooit gezien. Die liggen dus blauw van de lach en dat doet onze zaak geen goed. Het is genoeg voor Noor om compleet uit haar plaat te gaan met nog hogere sprongen, maar als ik het speeltje terugvraag, krijg ik het wel direct en ze gaat ook gelijk op naast. Zij mag als enige deze oefening maar 3 keer doen en moet dan de dummy halen. M zag namelijk al dat na drie keer naast, Noor al begon met verwachten van get it met d’r kop al lichtelijk gedraaid. Slimme hond.

Tussen de dummy oefeningen doen we nu ook een twist en een turn. Dit gaan we uitbouwen tot een simpel handgebaar, nu mag de hond het lekkers in de hand nog volgen. Einddoel: bij het dirigeren draait de hond linksom als je je linkerhand opsteekt en rechtsom als je je rechterhand opsteekt. Gaaf vooruitzicht!

Nog een aantal dummy’s ophalen; uit het land, over de sloot en van de boswal. Deze keer twee dummy’s neerleggen en één dummy halen. Pas na een andere oefening moet de hond dummy2 halen. Hierbij komt het dus op geheugen aan. En dan zie je dat de flatcoated retriever in ons team hier enorme moeite mee heeft (staan ze om bekend volgens M) maar dit kun je wel trainen. Noor heeft een zeer goed geheugen voor dit spelletje. Da’s ook best lastig want als je haar naar een dummy stuurt weet ze ook nog dat er achter haar een shooter ligt. En dan is het soms vooruit sturen en dat zei dan denkt; ja maar, daar ligt er ook één die gehaald moet worden. Gelukkig is ze snel te overtuigen dat we dat later doen.

Na de les Noor op standje katsaf (dus muisstil) in de auto met dit uitzicht:

Tijdens de koffie een alternatief gevraagd voor links en naar rechts. Dat wist mijn trainingsmaatje wel in en out. Supersimpel! Dus voortaan als Noor voor mij staat en mijn linkerarm uitgestoken krijgt om naar rechts te gaan, zeg ik in. Kunnen we daar ook mee aan de slag en zo blijft links echt links. Tadaa!