Oudjaarsdag

In verband met het vele harde geknal direct na de middag richting Mensinghe voor een extra lange wandeling. Hier durf ik ze op een dag als vandaag gerust los te laten lopen. Amy sprint even vooruit bij iedere harde knal die ze hoort maar dat kan in het bos weinig kwaad en als ze los kan lopen reageert ze er ook veel minder op dan aan de lijn.

In het bos de honden gelijk de vrijheid gegeven. Omdat er meerdere honden ons tegemoet kwamen gelijk het eerst paadje opzij maar genomen. Noor loopt het pad in en krijgt direct wat in de neus en schiet het pad af – over de sloot- het bos in. Mijn hart zakt dan naar m’n tenen want we zijn nog best dicht bij de weg. De fluit hangt gelukkig voor de grijp aan de buitenkant van mijn jas (ik steek nog wel es wat op bij jachttraining) en ik fluit het terug-komen commando en ik loop een klein stukje verder op het pad. Het blijft secondenlang stil, dan schiet er heel erg dicht achter mij, op volle snelheid een grote reebok de struiken uit. Noor hoor ik ondertussen weer terugkomen door de bossages. De mij welbekende werkblik staat in haar ogen maar ze is duidelijk in één streep op weg naar mij. Dit is komen op de fluit!! Dat leverde haar een zwaar verdiende handvol brokjes op die ik er per stuk onder het jubelen van goed zo! naar binnen geschoven heb. Bij Noor bekleeft dat hopelijk dat het werkelijk het beste idee ter wereld is om op die fluit terug te keren en de ree heeft ondertussen tijd om een ander heenkomen te zoeken.

Daarna was het voor mij wel klaar. In het bos met een loslopende Noor is voor mij geen ontspanning omdat zij altijd wel wat vindt. Lijn van Rebel aan de hare geklikt zodat ze iets meer lijnvrijheid heeft. Vooruitziende blik want de reebok passeerde ons een stukje verder van opzij. Enfin, lange route gedaan door middel van slingerpaden en mooi door het bos gewandeld. Me toch weer geërgerd aan andere mensen en andere mensen aan mij. Als ik op een heel breed pad, drie honden voor mij op zit heb, waarvan twee aangelijnd, dan laat je jouw Fidootje niet mijn cirkeltje in sjouwen. Toch? Nou, het hondje liep gewoon tegen Noor op en Noor kon alleen maar gaan staan en in de achteruit om hem te ontwijken. Mevrouw zei: oei, dat hondje is bang. Ik: ja, en terecht, want ik heb zit gegeven en nu moet ze gaan staan voor jouw hond, daar wordt ik niet blij van en dat weet zij heel goed. En Noor gelijk weer heel liefjes een zit gegeven. Weg waren ze. Daarna mijn drietal op zit gelaten en uitgebreid beloond met lieve woorden en de lekkere visbrokjes die ik nog over had.

Stukje verderop een dame met twee reuen: herder en labrador. De herder schiet als hij ons ziet direct bij mevrouw weg, richting ons. Ik vraag haar netjes om de hond terug te roepen en dat doet ze ook, de herder aarzelt even maar wij zijn toch te leuk… Ik draai mij dus maar om en loop van ze weg en dan is het wachten tot ze deze hond terug heeft. Als we verder kunnen laat ik de meiden gelijk weer los en Rebel hou ik uit voorzorg eerst maar aan de lijn. Als de herder snel weer losgeklikt wordt kan het namelijk een probleem opleveren. Nu er niets te jagen valt is Noor heerlijk aan het rennen en snuffelen met Amy. Met Rebel speel ik even met een dummybal en hij is daar zó blij mee. Na drie keer wil ik de bal graag terug en ik zeg hem dit ook duidelijk. Toch hapt ie hard naar de verdwijnende bal en in mijn vingers. Zelf schrikt ie daar het meest van en het is geen open wond maar het doet wel verrekte pijn. De dummybal is toch al geen goed idee voor dit kleine ventje want er zit een werpkoord met kraal aan en dat koord klapt hem bij het rennen zeer onhandig om de korte pootjes.

Dan toch nog tegenliggers op het modderpad. Noor op zit en de andere twee op lie down. Het is onverwachts toch een mooie oefenronde. Worden ze lekker moe van in de koppies. Kunnen we wel gebruiken voor vanavond en vannacht.

Bij thuiskomst krijgt Amy haar vuurwerkshirt aan en voor haar werkt dit goed. Nu Noya er niet meer is, is zij ook wel rustiger met het vuurwerk. Radio te hard aan en veel licht op in de kamer (zodat ze minder licht van buiten zien). De grote bench verandert in een hol door er een slaapzak in te leggen en er dekens over heen te hangen. Kort uitlaten per hond en maar zien wat de nacht brengt..